Die vraag werd mij gesteld door John, een eenvoudige man die zijn hond had moeten laten inslapen?
De vraag is boeiend John! Het antwoord op die vraag maakt ons bewust van de waarde van iedere ziel.
Soorten
Dieren en mensen zijn anders, en ook dieren onderling zijn anders, en dat betekent heel veel.
Dieren zijn in hun soort geschapen:
Zoals de dieren die afhankelijk zijn van hemoglobine in hun bloed om zuurstof te transporteren (Roodbloedige)
Zoogdieren
Vissen
Vogels
Reptielen
Amfibieën
En de dieren die afhankelijk zijn van andere systemen of andere zuurstof transporterende eiwitten (Blauw- of Groenbloedige).
Insecten
De mens is niet als soort naar een aard geschapen, maar naar het beeld van de Schepper, als uniek individu.
Ziel is leven
Elk leven dat een ziel heeft, waar dus rood bloed in stroomt, kent een “geestelijk” bestaan als ziel. En daarbij is bloed geen vloeistof zoals de meesten van ons denken, maar een zichzelf onderhoudend levend weefsel (orgaan). Het bloed is daarmee een wonder in zichzelf.
Het grootste verschil tussen mens en dier is dat de mens een lichaam, ziel en geest heeft, een dier heeft alleen een ziel(bloed) en een lichaam. Wel belangrijk te weten dat een ziel eeuwig bestaat, al is het voor dieren net iets anders dan voor mensen.
De unieke individuele mens heeft naast lichaam en ziel een geest gekregen om keuzen te kunnen maken, met de opdracht om als hogere intelligentie de schepping te beheren, en te kiezen tussen goed en kwaad. De mens kan door de menselijke geest ook met de Schepper communiceren, maar ook met andere geestelijke machten.
De mens als geestelijk individu wordt ook ongevraagd in zijn/haar denken beïnvloed door geestelijke machten; goede of foute machten.
Wat betekent dit geestelijk?
Nadat Kaïn zijn broer Abel had vermoord kwam er een gesprek opgang tussen de Schepper en Kaïn. De Schepper vroeg Kaïn om verantwoording over de broedermoord, en confronteerde Kaïn met de consequentie van zijn daad. Samengevat zei de Schepper tegen Kaïn: “het bloed van jouw broer roept vanuit de aarde om wraak”. De schepping vraagt het goede, en wanneer het slechte wordt gedaan komt de schepping in opstand en roept om vereffening van de ontstane schuld. “Hand voor een hand, en tand voor een tand” betekent niets minder dan dat alles zijn waarde kent, en alle toegebrachte schade naar waarde moet worden vergoed. Kaïn had het verdiend om te sterven, maar kreeg genade op grond van een teken dat God op zijn leven plaatste. Wat dat was? Een belofte die verwees naar Jezus.
Een unieke mensenziel is niet te vervangen. Maar de Schepper had ook de dieren van waarde gemaakt, van een andere orde, in hun soort. Met het doden van één dier wordt niet het geheel als unieke schepping gedood, een deel daarvan. Als de mens zich verantwoordelijk maakt voor het laten uitsterven van een unieke soort, dan is dat een ander verhaal; maar nog niet zo erg als de unieke mens, die is als enige naar het beeld van de Schepper geschapen. De waarde van een mensenziel gaat dieren te boven.
In de Leefregels (Torah) die de Schepper via Mozes aan Israël gaf, staat dat menselijke schuld naar de Schepper en naar de schepping, vereffend kan worden met een daarvoor bedoeld offerdier. De ziel van het dier, het bloed, zal dan een kostprijs zijn. Dat zal de brenger van dat offer ook moeten voelen, een offer vraagt veel van iemand. Wat in het vermogen ligt van iemand moet iemand ook geven, en alleen het beste meest gave dier; ofwel het dier waar je het meest aan gehecht bent. Hier komen de waarde van mens en dier wel dicht bij elkaar.
Dan de hond van John
De hond van John werd door hem beheerd. De hond had geen geest, maar John wel. Als beheerder kon John daarom goede keuzen maken voor zijn hond, hem gehoorzaamheid en andere dingen leren. Door de scheppingsorde kon John zo iets van zichzelf in die specifieke hond leggen. De hond werd een beetje één met John. Daarom doet het ook zo’n pijn als een huisdier sterft; huisdieren raken verbonden met ons als hun verzorger en beheerder.
In het Hemels Paradijs
In de Bijbel staat duidelijk dat er dieren in de hemel bestaan. Logischer wijze is iedere soort daar aanwezig waar een ziel in stroomt. Ik geloof daarom dat we daar dieren zullen zien die al heel lang zijn uitgestorven, zeker van elk een paar, mannetje en vrouwtje, die tezamen ook iets van de grootheid van God laten zien.
Als John in de hemel komt dan zijn daar de zielen van mensen en van dieren; want zielen zijn eeuwig. Omdat de hond van John een stukje was van de hond als zielensoort, zal hij ongetwijfeld zijn hond in de hemel daarin herkennen. En omdat er volkomen vrede is in de hemel bij God, zal John zichzelf weer verblijden met de hondenziel die bij hem past. Verder zullen we ons daar moeten laten verrassen.
Maar direct een wedervraag: zijn er dingen in je leven die je niet begrijpt en toch gebeuren?
Laat ik een simpel voorbeeld geven.
Ik heb twee nichten die tweeling zijn, ik kon ze niet uit elkaar houden, dat gaat nu beter. Het is bekend dat identieke tweelingen die duizenden kilometers van elkaar verwijderd zijn hetzelfde kunnen voelen en denken. Of identieke tweelingen die onafhankelijk van elkaar zich aankleden, en dan blijkt dat ze precies hetzelfde hebben aangetrokken. Maar het gaat verder. Sommigen weten precies weten wat de ander denkt zonder dat er iets is uitgesproken. En het gaat nog verder. Er zijn voorbeelden bekend dat waar de één een kneuzing heeft opgelopen door een val, er bij de ander ook iets zichtbaar wordt. En er zijn meer bizarre, voor het verstand onverklaarbare voorbeelden te vinden op internet. Voorbeelden die boven tijd en plaats uitgaan. Bewezen en bij herhaling, en dus wetenschappelijk vastgesteld. Het gaat hier om een verbinding van zielen.
Boven tijd en plaats.
Wanneer we het over God hebben, dan hebben we het over een wezen die boven tijd en plaats staat, en weet wat wij weten.
Ook hier gaat het om een verbinding van zielen, en wanneer ik soms plots dingen weet waar ik God soms al jaren om vraag, dan is dat weten niet zomaar verstandelijk, het gaat zo diep…het gaat over zien met je ogen dicht.
Hoe kun je een antwoord vinden op de vraag of er een God bestaat, als je nooit verder wilt kijken dan wat je verstandelijk kunt begrijpen?
Nog een voorbeeld
Laat ik één simpel voorbeeld geven van de velen van wat mij overkwam, kort nadat ik tot geloof was gekomen op 22 jarige leeftijd.
Ik had in 1987 verkering met wat nu mijn mooie vrouw is. Ik reed een paar keer per week dezelfde weg van Alphen naar Katwijk. Op een avond, terwijl ik reed, hoorde ik een stem zeggen “ga linksaf, onder het station door, en pik een lifter op“. Behalve dat ik schrok, wuifde ik het weg als een vreemde gedachtespinsel. Ik ging altijd rechtdoor, nooit linksaf, en ook nu wilde ik rechtdoor. De handen aan mijn stuur dwongen me linksaf te gaan, ik gaf me over. Ik reed onder het station door, en…daar stond een lifter. Ik stopte en vroeg waar hij naartoe moest, “naar Hillegom”. Sorry, zei ik, ik ga naar Katwijk. Alsof ik een dreun in mijn gezicht kreeg om me nuchter te maken, bedacht ik plots dat dit wel eens bij die opdracht zou horen.
Dus ik nam hem in de auto en reed richting Hillegom. Hij vertelde dat hij een reis had gemaakt naar Tibet, hij was op zoek naar rust. Ik vertelde hoe ik tot geloof in Jezus was gekomen en iets gevonden had wat me innerlijk rust gaf en vrede, en een geweldig toekomst in de hemel. Pas toen ik hem had afgezet, hem een kleine Bijbel had meegegeven, toen snapte ik pas dat ik ook een wonder had meegemaakt…en velen zouden er nog volgen.
Try it for yourself!
Verstandelijk verklaren kan ik alle wonderen niet, maar voor ik tot geloof kwam had ik in 22 jaar nooit zulke dingen meegemaakt, en nooit zoiets intens in mijn ziel de aanwezigheid ervaren als toen ik Jezus vroeg om in mijn leven te komen; en Hij kwam en verbond mijn ziel met die van God.
Wanneer de Bijbel in zijn samenhang, met geestelijke ogen, gelezen wordt, dan is alverzoening uitgesloten.
Dat heeft te maken met God&kwaad die al vóór de schepping in contrast met elkaar bestonden, als licht en duisternis. Dat is een tijdloze werkelijkheid die ook na deze schepping zal bestaan.
Gods plan is het bewerken van scheiding tussen licht en duisternis. God heeft geesten en zielen geschapen om in dat plan mee te werken, of ervoor te kiezen dat niet te doen. Kiezen voor God, voor licht, voor waarheid, voor rechtvaardigheid…etc. is tegelijk kiezen tegen het kwaad, en visa versa.
Door niet voor God te kiezen of te kiezen tegen Gods licht, waarheid, rechtvaardigheid, opofferende liefde…etc, wordt een ziel of geest gebonden aan het kwaad. Bij onze geboorte is onze ziel los van God door de zondeval die eens is begonnen. Een mens moet opnieuw geestelijk geboren worden om opnieuw aan God verbonden te worden, om daar te leven in het licht en om God te leren kennen.
Iedere ziel die tegen God kiest zal uiteindelijk aan het einde van de schepping, aan het einde van de geschapen tijd, in de tijdloosheid gebonden zijn in een poel van vuur.
Daarmee is een definitieve scheiding gemaakt in de eeuwigheid, waarvoor God de schepping had bedoeld om dit mogelijk te maken. Daarna gaat God nieuwe hemelen en aarde scheppen, waar kwaad niet meer bij kan (Openb.21:24-27).
De scheiding van God&kwaad, van licht en duisternis laat geen ruimte voor de grijze theologie van alverzoening.
Dit is een heel belangrijke vraag Lisette! Want de wetenschap doet ons geloven dat dit niet het geval is, met name binnen de psychologie en de neurowetenschappen houdt men er geen rekening mee en kan men daarom bepaalde zaken niet verklaren rond het gedrag van mensen en de werking van hersenen. Geestelijke invloeden en behoeften van de ziel zijn twee totaal verschillende wezenlijke delen die ons leven bepalen. Het is niet alleen verstand, was het maar zo makkelijk, dan hadden psychiaters, psychologen en neurowetenschappers wel een oplossing voor zoveel idioot gedrag van mensen.
Wat de Bijbel zegt in het kort
De ziel
Een mens werd een levend wezen werd toen God Zijn levensadem inblies (Gen.2:7), dat is Zijn Nishamat Chajim (נִשְׁמַ֣ת חַיִּ֑ים). Sommigen zeggen dat God Zijn Ruach (geest) inblies, maar dat staat er niet. De levensadem maakte de mens een levende ziel (1Kor.15:45), de zonde maakte de mens een stervende ziel, scheidt de mens van God (Jes.59:2). En daarom zei Jezus dat een mens opnieuw geboren moet worden (Joh.3:3), om de ziel opnieuw tot leven te wekken en opnieuw verbonden te worden met de bron van leven, dat is God zelf. Zonder dat kan je ziel niet leven, het leven niet proeven, niet zien, niet beleven, ben je gescheiden van het leven…en dat kan voor eeuwig duren als je niet kiest om opnieuw geboren te willen worden. In de Bijbel lezen we vaak dat de ziel voelt, verlangt, en ook God looft “Mijn ziel….” Gen.49:6, Job.10:1, Ps.6:4, Ps.13:3, Ps.16:9, Ps.23:3, Ps.30:13, Ps.42:6, Ps.84:3, Ps.103:2, Matt.26:38
Geest ziel en lichaam
Paulus schreef dat we, als Jezus terugkomt, schoon moeten zijn naar geest, ziel en lichaam (1Tess.5:23). De Hebreeënschrijver laat weten dat een ziel en een geest gescheiden kunnen worden (Hebr.4:12), en Job voelt het lijden in twee lagen van zijn bestaan (Job.7:11). Jezus zelf heeft de ziel tot het hoogste doel gesteld, wat gered moet worden en wat schade kan lijden (Matt.16:26). Prediker schreef dat de geest terugkeert naar God na dit leven (Pred.12:7), Jezus gaf Zijn geest over aan Zijn Vader terwijl Zijn ziel naar het dodenrijk zou gaan (Luk.23:46, 1Pet.4:6); terwijl Zijn lichaam stierf.
Zijn geest en ziel hetzelfde?
Nee, dat mag duidelijk zijn. Om te lezen over de ziel en Gods bedoeling om de ziel in vrijheid te laten LEVEN kun je dit artikel uit de archieven lezen.
